Fase kontrasteko mikroskopioa zelula biziak aztertzeko erabili ohi den mikroskopioa da, hots, "in vivo"ko prestakinak behatzeko mikroskopioa da.
Zelulak gardenak direnez, mikroskopio optikoarekin ikusita ahal izateko tindatu behar dira, tindatzaile bereziak erabiliz. Tindatzaileek zelulak hil eta haien egiturak ere aldatzen dituzte. Fase kontrasteko mikroskopioarekin, aldiz, zelula eta bere inguruaren arteko kontrastea areagotzen da, zelula bizien behaketa errazten duena [1]
Frits Zernike fisikari nederlandarrak mikroskopio mota hau asmatu zuen 1932an, eta aurkikuntza horrek Fisikako Nobel Saria ekarri zion 1953an.